11 de abril de 2011

Mijn Vlakke Land

Lindenholt, mi barrio de Nijmegen. 6 de abril de 2011.
Aún bajo los efectos de las mini-vaciones en Holanda...





MIJN VLAKKE LAND (Jaques Brel)


Wanneer de Noordzee koppig breekt aan hoge duinen
en witte vlokken schuim uiteenslaan op de kruimen,
wanneer de norse vloed beukt aan het zwart basalt
en over dijk en duin de grijze nevel valt
wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn
en natte westewinden gieren van venijn,
dan vècht mijn land...Mijn vlakke land...

Wanneer de regen daalt op straten, pleinen, perken,
op dak en torenspits van hemelhoge kerken,
die in dit vlakke land de enige bergen zijn,
wanneer onder de wolken mensen dwergen zijn,
wanneer de dagen gaan in domme regelmaat
en bolle oostenwind het land nóg vlakker slaat,
dan wacht mijn land...Mijn vlakke land... 

Wanneer de lage lucht vlak over het water scheert,
wanneer de lage lucht ons nederigheid leert,
wanneer de lage lucht er grijs als leisteen is,
wanneer de lage lucht er vaal als keileem is,
wanneer de noordewind de vlakte vierendeelt,
wanneer de noordewind er onze adem steelt,
dan kraakt mijn land...Mijn vlakke land...

Wanneer de Schelde blinkt in zuidelijke zon
en elke vlaamse vrouw flaneert in zon-japon
wanneer de eerste spin z'n lentewebben weeft
of dampende het veld in juli-zonlichtheeft,
wanneer de zuidewind er schatert door het graan, 

wanneer de zuidewind er jubelt langs de baan,
dan juicht mijn land...Mijn vlakke land... 





When the North Sea stubbornly breaks against the high dunes
And white flecks of spray shatter on their tops
When the surly tide hammers against the black rock
And a grey mist falls over the dikes and dunes
When by low tide the beach is desolate as a desert
And the damp Westerly winds screech with venom
Then my land fights, my flat land

When the rain falls on streets, squares and parks
On the roofs and spires of churches that reach to heaven
Which, in this flat land, are the only mountains
When under the clouds people are like dwarves
When the days pass with numbing monotony
And bulging Easterly winds blast the land still flatter
Then my land waits, my flat land

When the low sky skims right over the water
When the low sky teaches us humility
When the low sky is as grey as slate
When the low sky is as pale as stony clay
When the North wind quarters the plain
When the North wind steals our breath
Then my land creaks, my flat land

When the Scheldt shines in the Southern sun
And every Flemish woman saunters in a summer-dress 
When the first spider spins its webs in spring
Or the hazy fields tremble in July sunshine
When the Southern wind chortles through the grain
When the Southern wind goes cheering along the roads
Then my land rejoices, my flat land


3 comentarios:

  1. Cuanta nostalgia, por diooooh. Eso si, nostaria de mas que tambien colgases la letra en español (o incluso en ingles....) pa ver que es lo que esta diciendo este hombre.

    Besos varios,
    Max

    ResponderEliminar
  2. Uhmmm, me pides que la traduzca?!?!? Bueno, mejor la buscaré por ahí, a ver si la encuentro, jeje...

    ResponderEliminar